|
Vorige zomer ging het alpiene treffen van de Gekkos door in de Saas-vallei in Zwitserland, Wallis. Deze club wordt genoemd naar de Gekko-hagedis, die bekend staat om tegen allerlei oppervlakken te kunnen klimmen, zelfs verticaal en ondersteboven op glas. |
|
Ora en ikzelf waren ook van de partij. Op camping Mischabel ontmoette Ora al direct 2 witte vrienden. Ook op de Kapellenweg kwam ze die nog eens tegen. De Kapellenweg start direct aan de camping en gaat langs een hele reeks kapelletjes naar Saas Fee, 200 m hoger gelegen. Dit pad is heel gunstig om al een beetje te acclimatiseren in de bergen.
|
|
|
Filip wil graag een vierduizender beklimmen en sluit zich bij mij en Ora aan. Met ons drie gaan we op woensdag de Allalin, 4027 m, beklimmen. Deze top heb ik al vijf keer beklommen en voor Ora wordt het haar 6e vierduizender (na o.a. de Mont Blanc vorig jaar). De Allalin leent zich voor een eenvoudige beklimming, die bovendien op één dag kan doorgevoerd worden. |
|
|
|
Om zo veel mogelijk van de berg zelf te genieten, nemen we eerst de bus van Saas Grund naar Saas Fee. We wandelen door Saas Fee naar de Metro Alpin die ons op 3500 m hoogte brengt. Ora moet ook 17 euro betalen. Eigenlijk is dat wel duur. De loketbeamte becommentarieert dat als volgt: “Wij zijn hondenvrienden, daarom laten we honden ook mee in de lift en tegen slechts 25 % van de prijs.” Daarmee moeten we het doen.
|
||
Op 3500 m maken we ons klaar in het bergstation. Niet alleen wij, maar ook Ora moet een borst- en zitgordel aantrekken en ook nog 4 schoentjes om haar poten te beschermen tegen de kou, maar vooral tegen het gletsjerijs dat scherp is als glas. Eens we buiten zijn, krijgt ze ook nog haar gletsjerbril op. Zoals wij ons zelf beschermen kan ook een hond best een bril gebruiken tegen de UV-stralingen van de hooggebergtezon. Doe je dat niet, dan kunnen je ogen branderig pijn doen alsof er zand in zit. En een hond kan dat natuurlijk moeilijk vertellen. |
||
De Metro Alpin is de hoogste lift van het skigebied (ook in de zomer) en er zijn heel wat skiërs. |
||
. |
||
In de verte zien we al een moeilijke passage. Daar moet je over een sneeuwgraatje dat je steil beklimt. Het ligt net onder de randspleet en boven een geweldige kanjer van een gletsjerspleet.
|
||
|
|
Daarna begint de gletsjerbeklimming met een niet al te steile ijshelling tot net onder de top. Deze ijshelling eindigt met een steilere helling die hier en daar wat doorspekt is met stenen. Hier wordt het iets moeilijker. |
We bereiken de scherpe smalle topgraat, volledig in ijs, die ons naar de rotsige top leidt. Hier is het wel even opletten geblazen om je evenwicht niet te verliezen bij windstoten, die hier op deze hoogte vrij spel hebben. |
|
|
Uiteindelijk bereiken we de top van de Allalinhorn op 4027 m. |
||
Wie alles meer in detail wil beleven vindt ook de volledige fotoreeks. |
||