mail |
Introductie
Omdat het ontstaan van mijn website eigenlijk samenvalt met de tijd waarin Ora, mijn Zwitserse Witte Herder, me gaat vergezellen in de bergen, handelt het grootste gedeelte van mijn website over verhalen en/of fotoreeksen van de laatste jaren met veel hondenwandelingen. Toch is het voornamelijk de bergwereld met alpinisme en ski die me steeds heeft bezig gehouden. Het zijn avonturen in de bergen op allerlei gebied. De extreme bergavonturen worden de laatste jaren wat vervangen door gemakkelijkere tochten, die dan toch weer extreem worden doordat ik ze samen met Ora doe. Reeds in 1968 begin ik met alpinisme in Zwitserland en krijg ik mijn eerste lessen van de gidsen 'Les Choukas'. Op het programma staan beklimmingen van de Tour d'Aï, Plan Nevé, Les Diablerets en rotsbeklimmingen van III-IVe graad. Vanaf 1976 ga ik elke week klimmen in de Ardense rotsmassieven.
|
||
 |
Als ik in 1977 mijn eerste vierduizender beklim, wordt het een passie. Het is de Bernina, via de Biancograat (foto), niet direct de gemakkelijkste beklimming maar door velen als de mooiste graat van de Alpen beschouwd. Dit is in het kader van een hooggebergtestage in Pontresina in Zwitserland. Alleen de Rochefortgraat in het Mont Blancmassief kan in pracht concurreren. Daarna heb ik al mijn beklimmingen zelf georganiseerd en beklommen. Hooggebergte, sneeuw en ijs, rotsbeklimmingen, ski en ski-alpinisme volgen. Ook organiseer ik opleidingsstages in het hooggebergte, rotsbeklimmingen alsook Klettersteige (via ferrata) in de Dolomieten en in de winter ski-alpinisme en alpine skiweken. |
|
Snel ontstaat de idee om alle vierduizenders van de Alpen te beklimmen. Dit wordt een rode draad die doorheen alle verdere bergavonturen glijdt. Sommige vierduizenders beklim ik meerdere malen, dikwijls als inlooptour. Elk jaar volgen er een hele reeks beklimmingen in de Alpen. In 1997 beklim ik een grote klassieker, de Peutereygraat van de Mont Blanc, een indrukwekkende beklimming, die nodig is om de top van de Aiguille Blanche de Peuterey te kunnen overwinnen, mijn voorlaatste vierduizender. (foto: Peutereygraat vanaf de Aiguille Noire (rechts) tot de Aiguille Blanche de Peuterey (links), gezien vanaf de Mont Brouillard in het westen) Lees: Via de Peutereygraat naar de Mont Blanc, de Indringendste Beklimming van de Alpen |
 |
|
 |
In 1998 zie ik dan eindelijk mijn wensdroom, alle vierduizenders van de Alpen te beklimmen, in vervulling gaan met de beklimming van de Schreckhorn, mijn laatste vierduizender. (foto: Jo op de top van de Schreckhorn maakt met zijn handen het gebaar 60, het aantal vierduizenders in de Alpen.) Lees: De Schreckhorn, Verwezenlijking van een Droom
|
|
|
 |
Ook enige expedities buiten de Alpen vallen me te beurt. In 1980 sta ik op de top van de Pic Lenin, 7134 m, in Tadjikistan in het Pamirgebergte. (foto links) In 1990 gaat het naar de Gasherbrum II, 8035 m, in Pakistan en in 1997 naar de Elbrus, 5642 m, in de Kaukasus. Op 6 januari 2002 sta ik op de top van de Aconcagua, met zijn 6962 m de hoogste top van Amerika en van het westelijk halfrond. (foto rechts) Lees: Aconcagua, 6962 m Tenslotte bereik ik in 2015 de top van de Kilimanjaro, Uhuru Peak, 5895m, in Tanzania, via de Machame-route. |
 |
Ora, mijn Zwitserse Witte Herder, komt erbij in 2003. De grote doelen in het alpinisme zijn verwezenlijkt. De extreme beklimmingen worden wat afgezwakt. Gemakkelijkere doelen zoals eenvoudige beklimmingen en Klettersteigen komen - doordat ik ze samen met Ora uitvoer - toch weer op extreem niveau. (foto: Jo en Ora op Klettersteig op de Campanili del Latemar in de Latemar Dolomieten) Ook grotere trektochten zoals de GR20 op Corsica worden samen met Ora uitgevoerd. In 2009 bereikt Ora haar hoogtepunt en schrijf ik met fierheid het verhaal: Ora beklimt de Mont Blanc. |
 |
Toch komt er in 2023 nog een belangrijke beklimming bij: de Vordere Grauspitze, 2599 m, als 7e top, afsluiter van een verzameling van de 7 summits van de Alpen, als 77-jarige. Relatief gezien wordt deze verzameling van de hoogste top van de 7 Alpenlanden nog niet zoveel jaren nagestreefd... Lees: 7 7 7 7 Vordere Grauspitze.
Het tijdperk van de website en de digitale foto's zijn in. Pas nu worden verhalen en fotoreeksen van deze laatste jaren de wereld ingestuurd. Doch regelmatig komen ook herinneringen aan vroeger boven en de mijmeringen zullen er voor zorgen dat er ook verhalen en foto's uit de oude doos of uit tijdschriften waarin mijn foto's verzeild geraakten, zullen gedigitaliseerd worden. En dan kunnen ze ook mee op het web.
|
Met Ora, de Zwitserse Witte Herder, in de bergen
Een uitzonderlijke Klettersteig met Uitzonderlijke Deelnemers
Juli 2004. Het verhaal van een tocht door het Rosengarten-massief in de Dolomieten met 2 personen en 2 honden, met als apotheose voor de Duitse Herder en de Zwitserse Witte Herder de beklimming van een Klettersteig. Je kan dit lezen op de site van BCN. Geïllustreerd met foto's.
Het verhaal gaat over één dag van een 7-daagse trektocht in de Dolomieten en in de Stubaier Alpen.
Als extra vind je van de hele tocht hier de volledige fotoreeks in twee delen:
Ora en Bo im Rosengarten en
Ora en Bo im Stubai.Geïllustreerd verhaal
(Opm.: Indien deze link die naar het verhaal op Belclimb gaat, niet lukt op gsm, klik dan op de 5e witte balk: "No thanks, desktop version!". Ga terug naar deze pagina en klik opnieuw op "Geïllustreerd Verhaal".)Het verhaal 'Een uitzonderlijke Klettersteig met Uitzonderlijke Deelnemers' verscheen ook in het kwartaalblad 2010/4 van ZWHVN (Zwitserse Witte HerdersVereniging Nederland)
Zuckerhütl en Wilder Pfaff, 2x Bergheil op één dag
Juli 2005. Huttentocht in de Stubaier Alpen.
Een verhaal over een beklimming van 2 bergen van 3505 m en 3458 m met 4 personen en een hond. Geïllustreerd met foto's.
Het verhaal speelt zich af tijdens een hooggebergtetocht van een week in de Stubaier Alpen en nog een week in de bergen rond Innsbruck. Van deze 2 weken vind je als extra hier de volledige fotoreeks.
Ora naar de Triglav - Fotoreeks
23 08 2004. Beklimming van de Triglav, 2864 m, hoogste berg van Slovenië. Vanuit Kranjska Gora naar de Aljacev hut, 1030 m, vertrekpunt van de Tominšek-Weg, een Klettersteig naar de Triglav-hut, 2515 m. Dan nog naar de top (Ora blijft in de hut). De volgende dag dalen we af via een andere Klettersteig, de Pragser Weg.
Mittenwalder Höhenweg - Fotoreeks
Juli 2005. Met dochter Lieve en onze Zwitserse Witte Herder Ora verkennen we de Klettersteig hoog boven Mittenwald (Heinrich-Noe-Weg) en het Karwendelgebergte in Bayern.
Boppard - Mittelrhein Klettersteig en Ehrbachklamm
Juni 2006. Boppard heeft zopas een nieuwe Klettersteig geopend. Die willen Ora en ik uitproberen. Uitdagend met de vele ladders, hoog boven de Rijn, in een prachtig landschap tussen de wijnranken. Na elke moeilijke passage wil Ora al zo vlug mogelijk de volgende beklimmen.
De volgende dag verkennen we de Ehrbachklamm. Een wilde natuur in een berglandschap.Onze ervaringen gebruiken we voor het organiseren van een weekend voor Baca in 2007 (zie ook foto's van volgend jaar bij wandelingen bac).
Noorwegen - Hoogste toppen - Besseggen - Hardangervidda
Juli 2006. Beklimming van de hoogste top van Noorwegen: de Galdhøppigen, 2469 m en de tweede hoogste top: de Glittertind, 2464 m. Wandeling en beklimming van de Besseggen graat. Vierdaagse trektocht door de Hardangervidda met een rugzak van 21 kg. Vrij kamperen aan de meren waaruit je zo kan drinken.
Tent-Huttentocht rondom Kufstein
Mei 2007. Met zijn zessen (Ludwig, André, Marie Paul, Kadoo, Jo en Ora) trekken we met een hittegolf in de bergen. Elke dag blijkt een beproeving, maar eindigt telkens met veel geluk op een happy-end. Bv. doen we de tweede dag een lange afdaling om iets te kunnen eten alvorens in de tent te kruipen (die boven bleef liggen) ...blijkt de hut gesloten te zijn! 200 m lager zijn ook alle boerderijen gesloten. Plots komt daar een jeep met de Wirt van het Gasthof, die ons een lift naar boven geeft... Lees verder het volledige verhaal van Ludwig.
De tweede dag begaf mijn camera het reeds. Gelukkig boden Marie Paul en André hun camera aan omdat ze zelf toch niet zo veel foto's namen. De foto's zijn daarom een mengeling, genomen door Jo, André en Marie Paul, alsook nog enkele aanvullende foto's van Ludwig.
Juni 2007. Met zijn vijf (Guido, Jan, Louis, Jo en Ora) beginnen we aan de GR20 vanaf Calenzana in het noorden van Corsica. De eerste dagen zijn zwaar door 3 factoren: het is verschrikkelijk warm, we hebben rugzakken van 21 kg en we zijn nog niet ingelopen. Daarom verloopt de tweede helft van de tocht al heel wat vlotter.
De GR20 staat bekend als de moeilijkste onder de GR's en loopt over de centrale bergkam dwars door Corsica.
In het geïllustreerd verhaal (*) krijg je een sfeerbeeld van onze belevenissen met een overzicht van het uitgevoerde programma. Op internet vind je voldoende uitgebreide en/of technische beschrijvingen van de tocht.
Bovendien kan je de tocht volledig in alle details volgen in het uitgebreide fotoverslag, verdeeld in 2 reeksen:
foto's GR20 Noord deel 1
foto's GR20 Noord deel 2 + ZuidHet verhaal 'Ora op de GR 20 in Corsica' verscheen ook:
- in een verkorte versie op de site van Anders Reizen,
(Een overzicht: van al mijn verhalen bij Anders Reizen)- in een vertaling naar het Engels op de internationale site: Off The Beaten Track travel magazine
TRANSLATION INTO ENGLISH: Mountain walking on Corsica - Off The Beaten Track travel magazine.
Ora op Klettersteig in de Fanes en Latemar Dolomieten
12 juli 2007. Guido, Jo en Ora trekken naar de Dolomieten voor een trektocht met lichte Klettersteige (via ferrata). Het waren 8 stapdagen in uitstekend weer, zodat alle tochten met succes konden beëindigd worden. Op moeilijkere stukken Klettersteig, waar ik mijn handen toch niet vrij had, heeft Guido mijn fotocamera overgenomen. Hij maakte spectaculaire foto's van Ora op de beklimming van de Klettersteige.
Dit is een geïllustreerd verhaal.
Wie echter alles meer in detail wil beleven vindt ook de uitgebreide fotoreeks (even geduld a.u.b. tijdens het opladen).
Er is ook een korte video waarin Ora blijkbaar niet moe wordt...Het verhaal 'Ora beklimt de Campanili del Latemar' verscheen ook in het kwartaalblad 2010/2 van ZWHVN (Zwitserse Witte HerdersVereniging Nederland)
22-27 07 2008. Jo met Ora en Ivan trekken naar de Karwendel. Scharnitz - Karwendelhaus - Birkkarspitze - Pleisenhütte - Scharnitz. 4 jaar geleden (tocht bij Mittenwald) viel de Birkkarspitze letterlijk in het water. Deze maal ligt ze onder de sneeuw. Toch trekken we naar boven. 't Wordt een hele tijd zelf sporen... De volgende dag doen we de oversteek van het Karwendelhaus naar de Pleisenhut.
Geïllustreerd verhaal.
Volledige fotoreeks.
Triglav Nationaal Park in de Julische Alpen
4-14.8.2008 Guido, Jo en Ora trekken naar het Triglav Nationaal Park in de Julische Alpen.
De overschrijding van de Triglav is de moeilijkste en ook de gevaarlijkste onderneming die ik ooit tezamen met Ora deed. Mijn ervaring op alpinistisch gebied komt goed van pas. Alhoewel het een klettersteig is, zijn er niet overal kabels voor een zelfzekering. Er zijn dan enkel een aantal stiften om zich aan vast te houden. Struikelen is dus uit den boze! Met een hond er bij zou men dan een derde hand nodig hebben…
In de volledige fotoreeks kan je de tiendaagse bergbelevenissen in detail volgen.
Het geïllustreerde verhaal laat je eerst van een aantal inlooptouren meegenieten rondom de Triglav. Daarna komt er een vijfdaagse trektocht met als hoogtepunt de overschrijding van de Triglav, de nationale trots van de Slovenen.
19-21 09 2008. Jo met Ora en Martine trekken naar de Allgäuer Alpen. Daar ligt de Heilbronner Weg, een alpine hoogteweg die de Rappenseehut verbindt met de Kemptner hut op ongeveer 2500 m hoogte. De weg verloopt over de grens van Duitsland met Oostenrijk. In het begin maken we even een afslag en beklimmen het Hohes Licht, 2651 m. Vóór de afdaling beklimmen we ook nog de Muttlerkopf.
Geïllustreerd verhaal
Fotoreeks
Video: 'Ora beklimt de Muttlerkopf'
Ora trekt rondom de Hochalmspitze
7-14 07 2009. Jo met Ora en Jan trekken naar de Hohe Tauern in Oostenrijk.De Hochalmspitze wordt de Tauernkoningin genoemd. We doen een trektocht van 8 stapdagen om de Hochalmspitze langs alle kanten te kunnen bekijken. Op het einde van de tocht is er nog wat improvisatie om het routeverloop avontuurlijk te houden. De rondtour kan ook op 5 dagen gedaan worden.
Geïllustreerd verhaal
Fotoreeks
Video: Ora trekt rondom de HochalmspitzeHet verhaal 'Ora trekt rondom de Hochalmspitze' verscheen ook in het kwartaalblad 2010/3 van ZWHVN (Zwitserse Witte HerdersVereniging Nederland)
Ora beklimt de Mont Blanc (4810 m)
31.7 - 24.8 . 2009. Nadat Ora, de Zwitserse Witte Herder, reeds in 14 landen onderweg was en ettelijke bergtochten ondernam in rots, sneeuw en ijs, beklimt ze nu de hoogste bergtop van de Alpen, de Mont Blanc (4810 m). Ze bereikt dan ook letterlijk én figuurlijk haar hoogtepunt op deze Alpenreus.
Lees het geïllustreerd verhaal Ora beklimt de Mont Blanc over 3 weken alpinisme. Ora begint een acclimatisatie in het hooggebergte in de Italiaanse Alpen, waar ze in het Valsesia aan de zuidkant van het Monte Rosamassief de Vincentpiramide (4215 m) en Balmenhorn (4176 m) beklimt. Daarna overwint ze de Gran Paradiso (4061 m). Na nog een laatste hoogteaanpassing op de Tour-gletsjer, begint ze aan de eigenlijke beklimming van de Mont Blanc en de Dôme du Goûter (4304 m). Ze schrijft 5 vierduizenders op haar palmares.
De volledige fotoreeks geeft je een gedetailleerd beeld over deze 3 weken alpinisme.
Ter afwisseling zijn er ook nog 2 korte filmpjes van op de camping.
Mijn 2" tent
Chris en Ora goede maatjesAls voorbereiding in België oefenen de kandidaat-deelnemers de klimtechnieken op de Belgische rotsmassieven: een tweedaagse op de rotsen van Dave (klimmen) en van Marche-les-Dames (Klettersteig) en nog een klimdag in Dave. De verwijzing naar de foto's hiervan staat onder Voorbereiding Klimmen in België.
Het verhaal 'Ora beklimt de Mont Blanc' verscheen ook
- in waaskrant.be
- in het kwartaalblad 2010/1 van ZWHVN (Zwitserse Witte HerdersVereniging Nederland)
- in twee verhalen opgesplitst op de site van Anders Reizen:
een gedeelte Italië: Bergtochten in Valle d'Aosta
een gedeelte Frankrijk: Beklimming Mont Blanc via de Goûterhut
(Een overzicht van: al mijn verhalen bij Anders Reizen)- in een vertaling naar het Engels op de internationale site: Off The Beaten Track travel magazine
TRANSLATION INTO ENGLISH - Off The Beaten Track travel magazine
Mountain hiking in Valle d'Aosta
Climbing Mont Blanc via Grand Couloir
4-12.7.2010. Een 7-daagse trektocht op een Dolomieten-hoogteweg.
Alta via betekent hoogteweg. Er zijn een tiental hoogtewegen in de Dolomieten. Wij doen een deel van de Alta Via 1 van noord naar zuid. Vanaf de Falzaregopas trekken we naar Passo Duran.
Onderweg trekken we voorbij majestueuze bergmassieven zoals Tofane, Cinque Torri, Croda da Lago. Monte Pelmo wordt bijna volledig omcirkeld. Daarna gaat de tocht langs de beroemde westwanden van de Civetta. Langs het Moiazza-massief bereiken we Passo Duran.
Geïllustreerd verslag
Volledige fotoreeks
Een keuze van slechts 20 foto's
23-31 . 7 . 2010 Vorige zomer ging het alpiene treffen van de Gekkos door in de Saas-vallei in Zwitserland, Wallis. Deze club wordt genoemd naar de Gekko-hagedis, die bekend staat om tegen allerlei oppervlakken te kunnen klimmen, zelfs verticaal en ondersteboven op glas. Het alpiene treffen is een samenkomst van leden die ter plaatse kunnen afspreken om gezamenlijk bergwandelingen en bergbeklimmingen te doen. Verblijf en uitvalsbasis is camping Mischabel in Saas Grund. Ora en ikzelf zijn ook van de partij.
Op de camping ontmoet Ora al direct 2 vrienden, ook Zwitserse Witte Herders. Ook op de Kapellenweg komt ze die nog eens tegen. De Kapellenweg start direct aan de camping en gaat langs een hele reeks kapelletjes naar Saas Fee, 200 m hoger gelegen. Samen met Koen vinden Ora en ik dit pad heel gunstig om al een beetje te acclimatiseren in de bergen. Fotoreeks Kapellenweg.
De beklimming van de Mittaghorn doe ik met Ora vanaf Plattjen, 2570 m. Tot hier kan je met de lift vanuit Saas Fee. Daarna is er een steil pad naar de top van de Mittaghorn, 3143 m. Langs de andere kant van de Mittaghorn kan je ook via een klettersteig de top bereiken. Fotoreeks Mittaghorn.
Op maandag gaan Koen, Ora en ik naar Monte Moro, 2984 m. Aan Stausee Mattmark, het begin van de tocht ontmoeten we 4 vriendinnen van de Alpenclub die zich bij onze tocht aansluiten. Op de top van de berg staat een goudkleuring Mariabeeld, de Madonna della Neve. Deze berg is vooral bekend omwille van de Monte Moropas juist onder de top. Deze bergpas vormt de verbinding tussen het Walliser Saastal en Macugnaga in Italië. Langs de Italiaanse zijde is er een kabelbaan tot net onder de pas. Fotoreeks Monte Moro.
Op dinsdag nodigt de campingleiding me uit om met Ora een kijkje te nemen in de omgeving van de camping. Er is een mooi klimmassief direct toegankelijk vanaf de camping. Daar eindigt tevens een avonturentocht die in Saas Fee vertrekt. Via een vrije rappel daalt men hier af op een klein stukje klettersteig. Fotoreeks Klimmasief Camping Mischabel.
De beklimming van de Allalinhorn, 4027 m, vormt deze week het hoogtepunt voor Ora die haar 6e vierduizender beklimt (na o.a. de Mont Blanc vorig jaar). De Allalinhorn leent zich voor een eenvoudige beklimming, die bovendien op één dag kan doorgevoerd worden. Filip wil graag kennismaken met de gletsjerwereld van het hooggebergte en beklimt zijn eerste vierduizender.
Geïllustreerd verhaal 'Ora beklimt de Allalinhorn'. (Dit verhaal verschijnt in het kwartaalblad van de ZWHVN, Zwitserse Witte Herder Vereniging Nederland)
Fotoreeks Allalinhorn.Op donderdag is het marktdag in Saas Fee. Samen met Filip en Gwenda met hun kinderen Karel en Laura, maak ik er met Ora een uitstap van. Fotoreeks Marktdag Saas Fee.
De laatste dag wordt nog een belevenis op de Erlebnisweg. Het gezelschap van gisteren wordt nog aangevuld met Koen. De campingleiding had ons verteld dat deze familiale klettersteig reeds door veel baasjes met hun honden zonder succes werd geprobeerd. Dat is natuurlijk een regelrechte uitdaging voor Ora, die zich zelfs op de schommelende hangbrug op haar gemak voelt. We rijden met de auto naar het beginpunt en doen de Erlebnisweg zowel heen als terug.
Verhaal: Ora beleeft de Erlebnisweg.
Fotoreeks Erlebnisweg.Op onze terugweg naar België rijden we door de Vogezen en maken nog een halt in Kaysersberg. In dit gezellige dorpje wonen de ooievaars op de daken van de huizen. Fotoreeks Kaysersberg.
Ora bezoekt de Krimmler watervallen
18-24 . 8 . 2010. Een 5-daagse trektocht door de Hohe Tauern.
Vanuit Krimml trekken we via de Oude Tauernweg - de niet toeristische variante - voorbij de hoogste watervallen van Europa. Met een valhoogte van 380 m (in 3 delen) zijn ze ook de 5e hoogste watervallen van de wereld. Ora is in haar nopjes. We overnachten in het Krimmler Tauernhaus, 1622 m.
Via de Rainbachkar-See, 2412 m en de Rainbach-Scharte, 2724 m, bereiken we de Zittauer Hütte, 2.329 m. De derde dag trekken we over de Roßkar-Scharte, 2690 m, en over de Peter Obholzerweg naar de Richterhütte, 2374 m. Vóór de Scharte wil Ora ook nog de Roßkopf, 2.845 m, beklimmen samen met haar baasje Jo. Monique blijft liever wachten op hun terugkeer. In de Richterhütte kunnen we overnachten in het Winterraum, een afzonderlijk gebouw. We blijven hier 2 nachten en krijgen de 2e nacht nog een koppel erbij met ook een hond.
De volgende dag houdt Monique hier een rustdag terwijl Jo en Ora naar de Richterspitze, 3052 m, trekken. Op de Gamsscharte, 2978 m, blijft Ora wachten terwijl Jo en Conny de Richterspitze beklimmen (I+). We hebben er een prachtig zicht over de Hohe Tauern, met vooral de Großvenediger, 3674 m, de Dreiherrenspitze, 3499 m en de Hochgall, 3436 m.
Tenslotte keren we van de Richterhütte terug naar het Krimmler Tauernhaus. We doen dit niet via de kortste weg, maar zullen eerst nog de Windbachscharte, 2697m, oversteken, om dan een weg in het Windbachtal te volgen. Juist voordat de steile afdaling naar de dalbodem van het Windbachtal begint, klimmen Jo en Ora nog even omhoog naar de Eissee, 2569 m.
Na nog een verkwikkende nachtrust in het Krimmler Tauernhaus is het mooie weer voorbij. Een lichte regen spoort ons aan om gebruik te maken van de Tauerntaxi naar Krimml. Na een tussenstop in Kitzbühel en in Würzburg arriveren we dezelfde dag nog in België.
Video: Krimmler watervallen
Ora op het Circuit des 25 bosses
Op het paastreffen 2011 van BOVL werd op zondag het ‘Circuit des 25 bosses’ in het ‘Massif des Trois Pignons’ gestapt en geklommen. Het was bijna té goed weer (warm) want het is een zeer zwaar parcours. Zonder ophouden wordt er geklommen en gedaald. Het ‘pad’ loopt kronkelend tussen, over en zelfs onder de rotsen en vergt constante alertheid. Het is zeer goed bewegwijzerd met rode streepjes, maar kiest wel altijd voor de moeilijke weg, met de leuze ‘waarom gemakkelijk als het moeilijk ook kan?’. Maar we hebben er van genoten.
geïllustreerd verhaal: Ora op het Circuit des 25 bosses
fotoreeks Circuit des 25 Bosses
stafkaart IGN met het circuit des 25 bosses
kaart met aanduiding + nummering van de ‘25 bosses’
Ora op trektocht in de Schobergruppe
14-22 . 7 . 2011. Een 6-daagse trektocht.
vr 15 7 2011 Seichenbrunn 1673m - WangenitzseeHütte 2508m
za 16 7 2011 Wangenitzseehütte 2508m – ↑↓ Das Petzeck 3283m – Wangenitzseehütte 4.30St
zo 17 7 2011 Wangenitzseehütte 2508m – Kreuzseeschartl 2810m - Hohe Gradenscharte 2803m - Adolf Nossberger Hütte 2488m
ma 18 7 2011 Adolf Nossberger Hütte 2488 m - Niedere Gradenscharte 2796m - Lienzer Hütte 1974m
di 19 7 2011 Lienzer Hütte 1974m - Leibnitztörl Gartlsee 2591m - Hochschoberhütte 2322m
wo 20 7 2011 Hochschoberhütte 2322m - afdaling
do 21 7 2011 naar huis
Ora langs de 'kurkentrekker' naar de top van de Zugspitze
Augustus 2011. De Zugspitze is met 2962 m de hoogste bergtop van Duitsland. Omwille van de gemakkelijke toegang met kabelbanen is de top druk bezocht door allerlei toeristen. Wij kiezen echter voor een sportieve beklimming langs een klettersteig (via ferrata of gezekerde klimroute). Deze staat aangegeven als 'tamelijk moeilijk'.
4 km voorbij Ehrwald aan het dalstation van de Tiroler Zugspitzbahn (1228 m) vertrekt de Binderweg (op het einde een stuk Georg Jäger-Steig) naar de Wiener Neustädter Hütte op 2209 m. Vanaf de hut volgen we de Westweg of Stopselzieher Klettersteig naar de top van de Zugspitze.
geïllustreerd verhaal: Ora langs de 'kurkentrekker' naar de top van de Zugspitze
een keuze van slechts 12 foto's
Ora beklimt de 'three peaks of UK'
Mei 2013. In de United Kingdom is er een zeer begeerde trofee die je kan googelen onder 'the three peaks challenge'. Het zijn de drie toppen die elk de hoogste top zijn van één van de 3 landen in Groot-Brittannië, nl. Schotland, Wales en Engeland. Ora beklom in de loop van ons bezoek aan Groot-Brittannië elke top.
geïllustreerd verhaal: Ora beklimt de 'three peaks of UK'
De fotoreeks van de hele reis in UK en Schotland.
Ora verkent Schotland en gaat met pensioen
Mei 2013. In een vorig verhaal beklom Ora de 'three peaks of UK', de hoogste toppen van Schotland, Wales en Engeland. Oorspronkelijk was het echter de bedoeling om Schotland te verkennen. Daarom verblijven we dan ook 3 weken in Schotland. Het hoofddoel was daarbij de Ben Nevis te beklimmen, die tevens de hoogste is van gans Groot Brittannië. Een groot deel van onze tijd verblijven we dan ook in Fort William. Dit stadje is prachtig gelegen om meerdere natuurwandelingen te maken.
Ook de streek rond Aviemore is meer dan een bezoek waard.
geïllustreerd verhaal: Ora verkent Schotland en gaat met pensioen
De fotoreeks van de hele reis in UK en Schotland.
.
- - - - - - - - - - - - - - -
Ora deed heldendaden.
Nu blijven het herinneringen.Ora beklom de hoogste top van meerdere landen
zoals Galdhoppigen (Noorwegen), Triglav (Slovenië), Ben Nevis (Groot Brittannië) en Mont Blanc (Frankrijk en hoogste top van de ganse Alpen).Niets was haar te zwaar. Alleen artrose en artritis in haar linker elleboog en in haar rug werden haar te veel op een veel te snelle tijd van enkele maanden.
Ora is een unieke hond. Zij is onvervangbaar en kent haar gelijken niet.
Zij vertoeft voor altijd in onze gedachten.
Haar nieuwe woonst is in ons hart.º 13 januari 2003 Jo De Smedt
† 1 maart 2014 www.berglucht.be
- - - - - - - - - - - - - - -
Ora did heroic deeds.
Now it are memories.Ora climbed the highest top in several countries
like Galdhoppigen (Norway), Triglav (Slovenia), Ben Nevis (Great Britain) and Mont Blanc (France and highest top of the Alps).Nothing was too heavy. Only arthrosis and arthritis in the left elbow and in her back were too much for her in a too quick time of only some months.
Ora is een unique dog. She is irreplaceable. There are no other dogs like her.
She will be for ever in our thoughts.
Her new house is in our heart.º 13 January 2003 Jo De Smedt
† 1 March 2014 www.berglucht.be
- - - - - - - - - - - - - - -
Aan alle vrienden van Ora,
Hartelijk dank voor de vele lieve attenties en blijken van deelneming voor het verdriet dat we allemaal hebben bij het heengaan van Ora. Sommigen spraken uit hun hart dat ze hetzelfde ook al hadden meegemaakt. Met even aangrijpende verhalen.
Wat me trof is dat zoveel mensen me hebben geschreven, uit de meest onverwachte hoeken. Mensen die ik jaren niet gehoord heb, met een groot hart voor Ora, ook mensen die Ora nooit ontmoet hebben maar haar kenden uit de verhalen over haar avonturen, of mensen die Ora amper enkele malen hebben ontmoet en door haar schranderheid en zachtheid van karakter werden getroffen. Nog dagelijks krijg ik reacties en spreken mensen me aan.
Vooral de mensen die Ora zeer goed kenden, zijn er het hart van in. Maar allen vinden dat Ora toch een goed leven heeft gehad en heel wat avonturen heeft kunnen beleven. De herinneringen die iedereen heeft aan Ora zullen de bovenhand halen boven het verdriet dat ze er niet meer is.
Ora is werkelijk de lieveling van iedereen geworden. We zijn nu zeker dat Ora in haar hondenhemel vele verblijfplaatsen heeft, in de harten van hen die haar lief hadden.
-/-
Enkele verhalen die ik reeds geschreven had o. a. voor het kwartaal-clubblad van de Zwitserse Witte Herders Vereniging Nederland (4 jaargangen, 16 artikels) heb ik nu ook nog op mijn website www.berglucht.be geplaatst (zie hierboven). Er is o.a. nog een verhaal toen Ora in de Saas-vallei op bezoek was. Daar beklom ze een klettersteig die normaal onmogelijk is voor honden.
Je vindt op de website nu ook nog de verhalen van de avonturen van haar laatste grote trektochten in Groot Brittannië en Schotland.
Het heengaan van Ora raakte zelfs bekend bij een journalist van "Het Laatste Nieuws" die me opbelde om een paar vraagjes te stellen en die het interessant genoeg vond om er een artikel aan te besteden in de krant van 8.3.2014.
Als ode aan Ora ben ik in mijn mijmeringen aan een korte biografie beginnen schrijven in "Het leven van Ora". Zodra dit klaar is word je verwittigd.
Aan iedereen nogmaals hartelijk dank voor de vele blijken van sympathie en medeleven met Ora.
We zijn nu zeker dat Ora in haar hondenhemel vele verblijfplaatsen heeft, in de vele harten van hen die haar lief hadden en waar ze steeds welkom is.
Groetjes,
Jo
- - - - - - - - - - - - - - -
To all friends of Ora,
Many thanks for all the heedful expressions of sympathy with the sorrow we all had when Ora passed away. Many spoke from the heart and mentioned that they went through the same experience.
It moved me that a lot of people wrote me, some even unexpected. People that I didn't hear from for years, with a great heart for Ora, or people who knew Ora from the stories of her adventures, or people who met Ora only a few times but were impressed by the cleverness and tenderness of Oras character. Still every day I get reactions and people approach me. Especially those who knew Ora very well were really touched.
Everyone agrees Ora has had a good life and the most exciting adventures. The memories of Ora will win on the sorrow she isn't there anymore.
Ora became the sweatheart of everyone. We are sure Ora has many residences in the dogs heaven and in the hearts of them who loved her.
-/-
On my website www.berglucht.be, I have put some stories I already had written in Dutch, among others for the Dutch club newsletter of the Swiss White Shepherd Dogs (4 years, 16 stories). You will find, for example, a story of Ora in de Saas Valley where she climbed a via ferrata that is said to be impossible for dogs.
On the same website, you can read the adventures of Ora on her last big hiking tours in Great Britain and Scotland.
The departure of Ora was noticed by a journalist of "Het Laatste Nieuws" who called me to ask some questions to write a featured article in the newspaper on the 8th of March 2014.
As a tribute to Ora, and lost in sweet reverie, I started to write a short biography: "The life of Ora". You will be notified when it is ready.
To everyone thanks again for the sincere expressions of sympathy for Ora.
Greetings,
Jo
Alpinisme
Via de Peutereygraat naar de Mont Blanc, de Indringendste Beklimming van de Alpen
1997. Een van de grote klassiekers onder de beklimmingen in de Alpen. Een tocht van 3 dagen met 2 bivaks boven 4000 m. Het gaat om de beklimming van de Aiguille Blanche de Peuterey, 4112 m, om dan via de de Grand Pilier d'Angle, 4243 m, en de Mont Blanc de Courmayeur, 4748 m, de uitklim te doen naar de Mont Blanc, 4807 m. Geïllustreerd verhaal met foto's.
De Schreckhorn, Verwezenlijking van een Droom
1998. Verhaal. De beklimming van de moeilijkste vierduizender van de Berner Alpen, 4078 m. Het wordt tegelijk voor Jo de laatste in de reeks om alle vierduizenders van de Alpen te beklimmen. Geïllustreerd verhaal. Auteur: Renée Mettrie. Foto's: Jo De Smedt.
Vordere Grauspitze, 2559 m, hoogste top van Liechtenstein - 7 summits van de Alpen
2023. 7 7 7 7 Beklimming van de 7e top van de 7 summits van de Alpen op de leeftijd van 77 jaar.
Een aantal verhalen en fotoreeksen waarbij ook Ora mee klimt, zoals 'Ora beklimt de Mont Blanc', horen ook thuis onder de titel 'Alpinisme', maar zijn onderverdeeld onder de titel 'Met Ora, de Zwitserse Witte Herder, in de bergen'. Je kan ze daar terugvinden.
Een aantal alpinistische verhalen van vóór 2003 werden nog niet gedigitaliseerd.
Ski
2006. Voor de 10e maal werd een skitreffen ingericht bij Pascal in La Tzoumaz. Het skigebied van Les 4 Vallées omvat La Tzoumaz met Savoleyres en Verbier en gaat tot de Mont Fort op 3330 m. Uitstappen werden gemaakt via Siviez naar Nendaz en naar Veysonnaz en Thyon. Het gebied bevat 400 km pistes. Het 10e treffen werd gevierd bij de welkomstreceptie en door een middagbuffet midden op de pistes.
fotoreeks - overzicht van de foto's per nummer.
Video's
Inge op de Mont Fort
Ora in Tzoumaz
Ski Safari in de Dolomieten 2007 - Fotoreeks
17 feb. Vanuit St. Ulrich, waar juist een optocht was, verkenden we Seceda om daarna Seiser Alm door te trekken naar onze eerste hut, hoog buiten de pistes. We werden opgehaald met de sneeuwscooter. Iets achtergelaten, dus nog eens Seiser Alm aftoeren, en dan snel via de bergen boven Sta Cristina naar de volgende hut aan de Sellapas. Via Canazei naar Ciampac en de Buffaure ski area en verder via Pozza di Fassa naar Ciampedie in het Rosengartenmassief waar een zwarte piste ons tot 5x toe kon verleiden. Even een afsteker terug naar het Grödental om de zwarte piste naar Wolkenstein te proberen alsook de Saslong met zijn Kamelenbult naar Sta Cristina en daarna terug naar een hut hoog boven Canazei. Een daguitstap met 2x de ronde van de Marmolada, (lift tot bijna de top), terug via Alta Badia naar de hut hoog boven Canazei. Via Arabba, Corvara en La Villa tot Heiligkreuz en dan een lange afstand terug via La Villa, Corvara, Dantercepies, Wolkenstein, Ciampinoi, Sta Cristina, Seceda, St. Ulrich.
Met de nieuwe opties van de skipas met chip bekomen we na 6 dagen de lijst van alle genomen liften, in totaal 115, goed voor 36665 hoogtemeters en met een totaal van 200 km pistes.
2007 03 09-12. Skiën en wandelen.
Zeldzaam voor dit micro-klimaat is er weinig sneeuw, dus weinig liften open, hoewel er die nacht nog 10 cm sneeuw zou bijvallen.
Dan maar wandelen aan de Feldberg in nieuwe sneeuw. In Schauinsland was alles reeds gesmolten behalve op de hoogste plekken.
Van het skiën op Grafenmatt is er ook een video.
2007. Oude bekenden... het wordt een gewoonte! We zijn goed bij Pascal in La Tzoumaz. Deelnemers getuigen: 'Het eten wordt nog altijd beter.' Ondanks de warmte - we skiën in T-shirt tot op de Mont Fort - blijft de sneeuwgrens op 1500 m en kunnen we steeds tot beneden skiën. Lager is alle sneeuw reeds verdwenen. Ieder skiet naar eigen wens. Voor ons wordt het een intensieve week met alle dagen bulten-itinéraires.
Overzicht fotoreeks en video's.
Ski Safari in de Dolomieten 2008
Van de 12 gebieden van de Dolomieten Superski doortrokken we 7 skigebieden op 7 dagen. Met als uitgangspunt S. Ulrich in Val Gardena, trokken we via Seceda en het skigebied boven S. Cristina, Ciampinoi en Gralba naar de Sellapass.
Maandag daalden we af naar Lupo Bianco en gingen de zwarte pisten onder de Porta Vescovo boven Arabba beproeven. Daarna op de Marmolada zaten we in de mist.
De volgende dagen konden we onder een stralende zon het Civetta-gebied, de jongste telg van de Superski, verkennen. Hier loopt ook de nieuwe ronde van de eerste wereldoorlog die de Sellaronde concurrentie aandoet. Na 5 Torri skiën we naar Cortina. Via de zeer lange afdaling van de Lagazuoi komen we in Armentarola en kunnen we via La Villa naar de Kronplatz. Tenslotte gaat het terug via Corvara en Wolkenstein naar ons vertrekpunt van 2 feb.Geïllustreerd verhaal
Fotoreeks
De video van 10,5 min. vind je terug in 3 delen en bevat volgende hoofdstukken:
deel 1: S. Cristina - Kristof in diep van de Sellapass
deel 2: Ritme op de Marmolada
deel 3: Civetta-gebied - Cortina - Afdaling van de Lagazuoi
Tzoumaz, Verbier, les 4 Vallées...
Uit ons dozijn skitreffens was het 12e zeker zeer goed bedeeld met de beste sneeuwcondities. Het was dus zeker één van de betere skitreffens.
Een geïllustreerd verhaal met een greep foto's (62) uit de volledige fotoreeks (577) geeft een stemmingsbeeld.
Er is ook een video van 5 min.Tzoumaz, Verbier, Mont Fort, Tortin, les 4 Vallées...
Dit skitreffen werd gekenmerkt door een hele week volop zon, zonder mist, zonder neerslag. Er lag voldoende sneeuw, doordat het de laatste maanden zo veel gesneeuwd had. Er waren 54 deelnemers. Het was een prachtig skitreffen.
Een geïllustreerd verhaal (met 86 foto's) geeft een stemmingsbeeld.
In de volledige fotoreeks (967 foto's) vind je alle details die zeker voor de deelnemers welkom zijn.
Er zijn 2 video's:
Lieve en Vincent op de Mont Fort
Inge demonstreert de 'skibinding-sprong'
Ski Safari in de Dolomieten 2010
Het vertrekpunt van onze 7-daagse tocht lag in Reischach bij Bruneck. Op 90 minuten tijd trokken we het hele gebied van de Kronplatz door via Furkelpas en St Vigil tot Piculin waar de skibus ons naar Sompunt (Sponata) bracht. Over de Piz La Villa, Corvara en Arabba, bereikten we Passo Pordoi waar we de grote lift namen naar Piz Boé. Hier wachtte ons op het einde van de dag nog het avontuur van de afdaling van Piz Boé terug naar Passo Pordoi.
Van in Alba trokken we het gehele gebied Buffaure door. Een dag later, terug langs Canazei en Arabba, bereikten we de Marmolada, het hoogste punt van de Dolomieten. Daarna doorkruisten we nog het Civetta-gebied. Via Cinque Torri konden we dan naar Cortina. Overvloedige sneeuwval de voorlaatste dag zorgde er voor dat de baan van Passo Falzarego naar Stria 's avonds afgesloten was wegens lawinegevaar, zodat we ons hotel slechts als skiënd over de baan konden bereiken. De laatste dag waren we dan ook verplicht om een taxi naar Arabba te nemen. Vanaf hier konden we de terugtocht aanvatten naar de Kronplatz.
Volledige fotoreeks - Een keuze van slechts 20 foto's
Video Ski Safari in de Dolomieten 2010
14e skitreffen - Tzoumaz 2010
Tzoumaz, Verbier, Mont Fort, Tortin, les 4 Vallées...
De fotoreeks laat zien dat het skitreffen heel wat afwisseling biedt. De gezellige sfeer bij het ontbijt zet aan om met de vrienden te gaan skiën in een prachtig gebied met knappe uitzichten en heel wat uitdagingen. Alle moeilijkheidniveau's zijn ter beschikking, van gemakkelijk tot heel moeilijk. Voor wie eens een wandeling wil maken is er ook gelegenheid genoeg in de vallei zelf of in de brede omgeving.
Volledige fotoreeks
Een keuze van slechts 20 foto's
Video Ora in de sneeuw
Ski Safari in de Dolomieten januari-februari 2011
Ski safari wil zeggen dat men gebruik maakt van de liften en zich op de pistes verplaatst van berghut naar berghut. De Dolomieten met 1200 km afdaalpistes lenen zich hier uitermate goed toe. Men heeft daarbij het voordeel dat men tot op het einde van de dag kan verder skiën en niet hoeft terug te keren naar het beginpunt. Deze keer breken we ons record met een gemiddelde van 43 afgelegde km per dag.
Reischach bij Bruneck is ideaal als vertrekpunt voor onze 6-daagse tocht. We zijn met twee en doen volgende gebieden aan: Kronplatz - Alta Badia - Val Gardena - Sellapas - Buffaure - Fassatal - Arabba - Marmolada - Civetta - Cinque Torri - Cortina - Lagazuoi - La Villa - Kronplatz.
Kort geïllustreerd verhaal
Volledige fotoreeks
Een keuze van slechts 15 foto's
Ski Safari in de Dolomieten 2012
De krokusvakantie viel dit jaar voor veel landen op hetzelfde moment. Het was dus ook moeilijker om overnachting te bemachtigen. Na de eerste skidag sliepen we dus in Vigo di Fassa. We vertrokken in Reischach bij Bruneck en skiën door Kronplatz naar Alta Badia, Val Gardena (Wolkenstein, Santa Cristina) en Sellapas tot Vigo. De volgende dag skiën we in het Rosengartenmassief en trekken naar Buffaure om te overnachten. Langs het Fassatal rijdt de bus ons naar Tre Valli, een nieuw gebied dat we willen verkennen. De volgende dag skiën we door Buffaure en via Canazei en Arabba naar de Marmolada. Het vervolg van de tocht gaat door Civetta, Cinque Torri en Cortina om de laatste avond te overnachten in de Rif. Lagazuoi. Een mooie afdaling van 11 km brengt ons weer langs Armentarola terug naar La Villa en verder naar ons beginpunt Kronplatz.
18e skitreffen - Tzoumaz 2014
Tzoumaz, Verbier, Mont Fort, Tortin, les 4 Vallées...
19e skitreffen - Tzoumaz 2015
Tzoumaz, Verbier, Mont Fort, Tortin, les 4 Vallées...
21e skitreffen - Tzoumaz 2017
Tzoumaz, Verbier, Mont Fort, Tortin, Veysonnaz, Haut-Nendaz, les 4 Vallées...
Opnieuw heel wat afwisseling. Dit jaar ligt er iets minder sneeuw, de "Carrefour" is niet bruikbaar. Toch kunnen we gemakkelijk skiën naar het "verste" punt, Veysonnaz (Mayen de Ours, 1470m) en Haut-Nendaz, tot Nendaz, 1400m.
Mont-Fort, 3330m, wordt druk bezocht. Ook de Mont-Gelé, 3023m, wordt met succes afgeskied op maandag, nadat er een dun laagje sneeuw was bijgevallen. En natuurlijk hebben heel wat fanaten zich weer gemeten aan "de korte en de lange Tortin". Alle moeilijkheidsniveau's zijn ter beschikking, van gemakkelijk tot heel moeilijk.
De kinderen hebben ook al heel wat vorderingen gemaakt en kunnen met succes zelfs al naar Verbier gaan skiën. Er is een duidelijke vooruitgang merkbaar.
Bij Pascal heerst er steeds een gezellige sfeer bij het ontbijt en kunnen we 's avonds genieten van een verzorgd en uitgebreid avondmaal.
Voor wie eens een wandeling wil maken is er ook gelegenheid genoeg in de vallei zelf of in de brede omgeving.
22e skitreffen - Tzoumaz 2018
Dit jaar is het een uitzonderlijk jaar wat de sneeuw betreft. Dit maken we maar om de zoveel jaar mee... Sneeuw genoeg en goede kwaliteit!
Bovendien krijgen we nog wat extra verse sneeuw erbij. Voor enkelen onder ons (Jeroen, Jasper, Jelle en Jo, alle namen beginnen met een J...) begint deze week dan ook met een volle dag buiten piste: Mont Fort, lange Tortin, Mont Gelé. Ook de volgende dag ongeveer hetzelfde scenario, wat reeds een zwaar begin van de week is.
Woensdag gaan we met de deelnemers die het wensen naar het verste punt, met de piste de l'Ours, alsook een uitstap op de pistes van Thyon. Zo bieden Tzoumaz, Verbier, Mont Fort, Tortin, Veysonnaz, Thyon, Haut-Nendaz, les 4 Vallées... afwisseling genoeg!
Fotoreeks Jo
Er zijn een hele reeks foto's over de prijsuitreiking op het einde van de week.
Als we op zaterdag naar huis rijden en stoppen op de parking van Gruyère om er de gelijknamige kaas te kopen, worden we verrast door een optreden van een alpenhoornkoor. Daarvan heb ik verschillende foto's en filmpjes gemaakt, voor de liefhebbers die ook graag even meekijken en -luisteren... Ook heb ik gefilmd hoe de blazers hun alpenhoorn uiteen halen om hem dan op te bergen in een hoes die in de auto kan.Foto's Christiane en Foto's Maggy. Enkele foto's van na de medaille-uitreiking.
Foto's Jasper 3 natuurfoto's
Fotoreeks Claude Originelen (betere kwaliteit voor afdrukken) kunnen opgevraagd worden.
Ski Safari in de Dolomieten maart 2019
Bij ski safari gebruiken we liften en pistes om zich te verplaatsen van berghut naar berghut. De Dolomieten met 1200 km afdaalpistes zijn verdeeld in 12 gebieden die met elkaar verbonden zijn door de Super Dolomiti Skipas. Spijtig dat sommige busverbindingen tussen de gebieden niet in de prijs van de skipas begrepen zijn, mar nog apart moeten betaald worden. Het gebied leent zich zeer goed voor het maken van meerdaagse tochten. Het aantal afgelegde hoogtemeters bereikt deze week een piek tot 8500 m op één dag.
We vertrekken in Reischach bij Bruneck voor onze 7-daagse skitocht met 7 personen: Tom, Anja, Myrthe, Barbara, Louka, Els, Jo. Een geluksgetal! We hebben dan ook de hele week (minus 1 dag) het allerbeste zonnige weer. We skiën volledig de Kronplatz door en verplaatsen ons via La Villa naar Alta Badia en verder naar Val Gardena tot Ciampinoi als verste punt. Maandag doen we een halve Sella-ronde langs Corvara en Arabba. Hier kunnen we niet weerstaan aan enkele mooie lange en steile zwarte pistes. Daarna gaat het langs het Pordoi-joch naar het Buffaure-gebied boven Pozza di Fassa. De volgende dag vervolgen we de Sella-ronde. Aan Lupo Bianco hebben we pech: de lift is defect en zal dat de hele dag bllijven. Een taxi brengt ons echter naar de Sellapas, waar we onze weg verder zetten. Via de kamelenbult (Sasslong) dalen we af naar Santa Cristina. Omhoog naar Seceda, zodat we via het sprookjesbos kunnen afdalen naar Sankt Ulrich. Daar nemen we de grote kabelbaan naar het gebied van Seiser Alm. We trekken doorheen het hele gebied en worden 's avonds door de sneeuwkat van de hut opgehaald voor een lekker avondeten en een rustige nacht.
Op woensdag dalen we af naar de bushalte, waar een bus ons door een besneeuwd landschap terug brengt naar Monte Pana en het gebied van Ciampinoi. Door de "stenen stad" bereiken we de Sellapas en kunnen we verder naar Arabba, waar we verbindingsliften vinden naar het gebied van de Marmolada. Drie kabelbanen brengen ons naar de voortop van de Marmolada, Punta Rocca op 3309 m, met een indrukwekkend, fascinerend en adembenemend mooi uitzicht. Op een kleine afstand zie je de hoofdtop, Punta Penia, met 3342 meter hoogte. De Marmolada is de hoogste top van de Dolomieten en wordt de "koningin van de Dolomieten" genoemd. De volgende dag is een regen- en sneeuwdag, zodat we ons haasten met de bus naar Alleghe. Daar doorkruisen we de Civetta-skipistes om in het gebied van Cinque Torri te belanden.
Vrijdag doen we eerst de super 8 met mooie uitzichten. Daarna volgt een "uitstap" naar Cortina met enkele uitdagende zwarte pistes. Spijtig dat de lift naar de Forcella Rossa dicht is omwille van de dikke mist boven. We zien echter een hele mooie afdaling door de diepsneeuw. Verderop bakent een net de piste af. Voor we er echter zijn, leiden duidelijke sporen ons naar de helling die we dan ook vlot en met plezier afdalen. Onderaan wacht ons de polizia op die beweert dat er een verbod staat. Dat hadden wij echter niet gezien, wel het net boven ons, maar dat sloot niet de weg af waar wij doorheen kwamen. Geen pardon! Een boete van 50€...
Zaterdag is het de laatste dag van onze ski safari. We dalen af van de Lagazuoi, een deel van de super 8. Onderweg passeren we ijswatervallen, waar dikwijls ijsklimmen op geklommen wordt. Op het einde van de piste is er de paardentram die ons over een horizontaal stuk naar Armentarola trekt. Daar kunnen we terug naar Piz la Ila en de mooie maar ijzige zwarte piste Gran Risa, wereldbeker reuzenslalompiste, richting la Villa. Aan Sompunt nemen we nog even een ommetje naar de Heiligkreuzkofel met een lange afdaling, vooraleer we terug naar de Kronplatz skiën. Daar eindigen we met de mooie zwarte Sylvesterpiste, één van de steilere pistes in het Dolomietengebied.
23e skitreffen - Tzoumaz 2019
Vorig jaar zagen we een alpenhoornkoor in het naar huis rijden. Dit jaar hebben we een alpenhoornblazer onder ons. Ingo gaat regelmatig de bergen in het Rätikon opzoeken (hij woont in de buurt aan de Bodensee) en komt ons nu vervoegen in Tzoumaz.
Woensdag gaan we weer met de deelnemers die het wensen naar het verste punt, met de piste de l'Ours en een afdaling tot Veysonnaz.
Fotoreeks Jo
Met hierin: filmpjes afdaling van de kinderen: 5e laatste, 2e laatste en laatste afbeeldingFotoreeks Bart (op zijn website)
Video's Guy. Guy skiede met een camera op zijn helm. Daarom zijn de bewegingen soms bruusk of zijn het lange filmpjes, maar met wat doorspoelen is het zeker te smaken.
Zijn afbeeldingen 5, 6, 14, 12, 13, 7 (eigenaardige volgorde van Google Foto's) zijn filmpjes van de groepsuitstap op woensdag naar het verste punt, beginnend met de kleine Tortin gefilmd vanaf de lift.
